तळाशी साचलेले लपवत होती
अडथळे वाटेतील चुकवत होती
चांगले वाईट सामावून स्वतःमध्ये
आजही ती….शांत वाहत होती.

माझ्या कवितेतली ती
गावची गंधित माती..
शब्दात सुगंध भरती
रीत जगण्याची सांगती.

जन्माआधी जन्म जिचा होतो
मरणानंतरही माग तिचा उरतो
चिकटते कायम भिनते रक्तात
पुरून उरते सकला ही ‘जात’…

का कळेना..
कोसळती पुल,
उडते धांदल,
प्रेतांची दलदल.