ही कहाणी आहे प्रतीक्षा तोंडवळकर यांची, त्या बँकेत रुजू झाल्या तेंव्हा दहावी पासही नव्हत्या, आज त्या असिस्टंट जनरल मॅनेजर पदापर्यंत पोहचल्या आहेत. “मनात आणलं तर काहीही अशक्य नाही” याचं एक उत्तम उदाहरण म्हणजे प्रतीक्षा तोंडवळकर!...
शिल्पाचे पती तिला सोडून जाताना सर्व पैसा-अडका बरोबर घेऊन गेले होते. तिच्यासाठी त्यांनी काहीही रक्कम मागे ठेवली नव्हती. परंतु मुलाच्या उज्वल भवितव्याच्या दृष्टीने शिल्पा आधीपासूनच काही रक्कम साठवत होती.
कधीकधी आपल्या समोर अशा काही गोष्टी येतात ज्यामुळे आपला जगण्याकडे बघायचा दृष्टीकोनच बदलून जातो. आपण आपल्या घरात सुरक्षित असताना बाहेर काय चालले आहे याचा बऱ्याचदा आपण विचार करत नाही.पण काही लोकांच्या गोष्टी, लाईफ स्टोरीज वाचल्या की मात्र आपले डोळे एकदम उघडतात.
कष्ट, मेहनत, चिकाटी, अभ्यास या सगळ्या गोष्टी आहेतच. या गोष्टी केल्याशिवाय यश प्राप्त होणार नाहीच. पण या गोष्टी तेव्हा करता येतील जेव्हा तुम्ही वेळेचे नियोजन कराल. तुमच्याकडे असलेला वेळ वाया न घालवता त्याचा जास्तीतजास्त वापर तुम्ही कसा करता यावर तुमचे यश अवलंबून आहे.
माणूस कितीही गरीब असला तरी त्याचे विचार श्रीमंत असतील तर कुठल्याही परिस्थितीतून तोडगा काढून तो ठरवलेले मनसुबे तडीस नेतो. हे सांगणारी नारायण स्वामींची कहाणी वाचा या लेखात.
कोई माई का लाल किसींको दो वक्त की रोटी नही दिला सकता.. क्यूंकि, रोटी दिलाने वाला वो मालिक है..
जिसने हर इंसान को दो हाथ दिये है और कहा है की, चिर दे जमीन का सीना और निकाल ले अपने हिस्से की रोटी…. कुली सिनेमातला हा अमिताभ बच्चनचा डायलॉग अगदी मंजूच्या लाईफ स्टोरीला साजेसा ठरलाय..
जगामध्ये नावलौकिक मिळवायचा असेल तर उच्च ध्येय निश्चित करणे, त्याचा पाठपुरावा करत अविरत कष्ट करणे आणि ते साकार करणे हे हे ज्याला जमते, तोच असामान्य होऊन इतिहास घडवतो. जगामधील लोकांच्या समस्या कोणत्या आहेत, त्या तंत्रज्ञानाच्या मदतीने कश्या सोडवता येतील, त्यांचे दैनंदिन जीवन कशा प्रकारे सुखकर करूता येईल, यांचे सोल्युशन जो माणूस शोधून काढतो तोच यशस्वी होतो.
दिल्ली शहर जे भारताची राजधानी आहे.. सुशिक्षितांचे, धनिकांचे शहर आहे ते अलीकडे बलात्कार आणि स्त्री अत्याचारांचे माहेरघर असल्याचंही बरेचदा म्हंटल गेलं आहे. पण खरं तर हि एक प्रवृत्ती आहे जिला कुठल्या सीमा नाहीत.
डोळ्याने उत्तम अभिनय करणाऱ्या इरफान खानने आज आपल्या सगळ्यांचा निरोप घेतला.. क्वचितच कोणी भारतात असे असेल ज्याला तो माहीत नाही.. जात धर्मापालिकडे कलाकाराचे एक भावुक नाते त्याच्या चाहत्यांशी असते.. आणि ते त्याने आज सिद्ध केले..
असं होतं ना कधी, कि बरंच काही घडून जातं आणि घडतही असतं आणि तुम्हाला वाटतं कि, ‘त्या वेळी मी असं केलं असतं तर बरं झालं असतं, त्या वेळी मी तसं केलं असतं तर बरं झालं असतं!!’ पण आपल्याकडे कोणी डोरेमॉन नसतो ना ‘टाइम मशीन’ द्यायला… म्हणूनच खूप महत्त्वाची असते ती ‘एक पाऊल मागे घेण्याची कला’ त्याच बद्दल सविस्तर वाचा या लेखात.
