प्रासंगिक

छोट्याशा या आयुष्यामध्ये,
खूप काही हवं असत,..

असंख्य चांदण्या भरूनसुद्धा,
आपलं आभाळ, रिकामं असतं.

आर्किटेक्चर कॉलेजमध्ये असताना, २००४ मध्ये, मी पुण्यात ट्रेनिंगला होतो. डेक्कन जिमखान्याच्या बाजुला आमचं ऑफीस होतं, आणि तिथेच मी पहील्यांदा डिएसके नाव ऐकलं, ‘घराला घरपण देणारी माणसं’ ही टॅगलाईन आणि एक सुंदर असं ब्रोशर पहील्यांदा पाहीलं आणि मी भारावुन गेलो.

आपलं माणूस म्हणजे आपलं कुटुंब का? कुटुंबातील सगळीच माणसं आपली असतात का? रक्ताची नाती असलेले खरंच नेहमीच आपला विचार करतात का? उत्तरं दोन्हीकडून आली. हो आणि नाही पण.